Tabellen
Deze pagina toont een aantal tabellen die hopenlijk zaken verduidelijken.
De eerste foto laat een zogenaamde “Visual Analogue (pain) Scale” zien, met andere woorden een analoge pijn schaal. Die kan een dokter helpen bij het begrijpen hoe bezwaarlijk een patient zijn eigen pijn beoordeelt gedurende verschillende activiteiten, gedurende rust en de slaap. Het pijnniveau is een belangrijke factor bij het besluit om eventueel te opereren.
Het volgende puntensysteem oftewel de “Robert Merle d’Aubigné Hip Score” gaat niet alleen uit van het pure pijnniveau (zoals in de vorige tabel) maar omvat zelfs het soort activiteit en bewegingsvrijheid van het been (de heup) en de eventuele hulpmiddelen die iemand nodig heeft tijdens het lopen.
Het volgende Brooker HO Classification systeem gebruikt het zogenaamde en eventueel aanwezige “heterotopic bone” of “heterotopisch bot” in de heup als maatstaf voor eventueel ingrijpen. In een vroegtijdig stadium kan dit een meer eenvoudige atroscopische ingreep zijn en in meer gevorderde situaties een operatie voor plaatsing van een prothese. Bij ver gevorderde verstijving van de heup (ankylose) kan de heup zelfs vastgroeien met het bekken.
Met classificatie volgens het BMI of Bone Mass Index systeem krijgt men een indicatie over het gewicht van een persoon in verhouding tot de lichaamslengte. Dit geeft aan hoeveel lichaamsvet men heeft in verhouding tot de lengte. Het uiteindelijke resultaat geeft aan waar men zich bevindt op de schaal van ondergewicht tot overgewicht (obesitas). Voor een heupoperatie met een hip resurfacing (zoals een BHR) kan extreem ondergewicht of overgewicht van een persoon reden zijn om die te weigeren en een BMHR-prothese te adviseren of als laatste optie een traditionele THR prothese.
Osteoartrose kan men graderen in stadia van 0 till 4. Met verschillende diagnosemetoden, zoals de tabel beneden laat zien kan het stadium worden bepaald. De metoden omvatten: X-ray of Röntgen, CT-scan, MRI en voorheen zelfs Scintigrafie.
De volgende tabel geeft oa.a. aan hoe groot de verschillen zijn in het aantal gebruikte conventionele heupprothesen in Zweden gebruikt (bijvoorbeeld 17261 gedurende 2016) en het gevaarlijk lage aantal hip resurfacing tegenwoordig (maar 1 gedurende 2016). In Nederland is de situatie vergelijkbaar met die in Zweden. Conclusie: Hip resurfacing mag alleen worden overgelaten aan in de methode hoog gespecialiseerde buitenlandse orthopeden en geen locale amateuren!
Bij de hip resurfacing methode is het uiterst belangrijk dat de prothese wordt geplaatst door een werkelijke specialist in deze methode die deze operatie dagelijks uitvoert. De eis om een echte buitenlandse specialist te kiezen die weet wat hij doet uit zich o.a. in de komplexiteit bij de juiste plaatsing en hoeken waaronder de komponenten moeten worden geplaatst. De tabel die volgt toont hoe de meningen ook nog wat verschillen tussen de specialisten aangaande de plaatsing. Als de meningen over de juiste plaatsing al verschillen tussen de echte specialisten kunt u zich voorstellen hoe katestrofaal het kan aflopen als NIET specialister (zoals de Nederlands orthopeden) worden toegelaten om deze voor hen veel te komplexe operatie uit te voeren. Als patient wordt u ten sterkste aangeraden om alleen een buitenlandse ECHTE hip resurfacing specialist in de arm te nemen, u kunt hiervoor met mij contact opnemen.
